دسته‌بندی نشده

بهترین کفپوش برای مکان مرطوب چیست ؟

پارکت لمینت ضد آب

مکان های مرطوب خانه، معمولاً مشکلاتی را برای کفپوش، ایجاد می‌کنند، زیرا با وجود رطوبت، بسیاری از مواد کفپوش در معرض کپک، پوسیدگی یا تجزیه مکانیکی مواد قرار می گیرند.

مقایسه کفپوش های ساخته شده از مواد آلی و مواد معدنی

به عنوان یک قانون کلی، کفپوش های ساخته شده از مواد معدنی، مانند پلاستیک، بهتر از کفپوش های ساخته شده از مواد آلی هستند. اصطلاح ارگانیک از نظر علمی به هر ماده ای گفته می شود که بر پایه کربن بوده و زمانی زنده بوده است. اما هنگامی که برای توصیف مواد کفپوش استفاده می شود، معمولاً به مواد گیاهی مانند چوب، چوب مهندسی شده یا بامبو که یک گیاه علفی است، اشاره دارد. مواد آلی، با قرار گرفتن در نور خورشید به سرعت شروع به تجزیه می کنند و به سرعت، میزبان انواع کپک ها و باکتری ها می شوند. از طرف دیگر، بیشتر مواد معدنی، محصولاتی هستند که از مواد شیمیایی تصفیه شده مصنوعی ساخته شده‌اند و تا حد زیادی در برابر اثرات رطوبت مقاوم هستند.

مقایسه کفپوش های ساخته شده از مواد آلی و مواد معدنی

البته همه مواد سازنده کفپوش مطلقاً آلی یا معدنی نیستند و نسبت مواد آلی به مواد معدنی بر توانایی آنها در مقابله با رطوبت تاثیر می گذارد. کفپوش لمینت پلاستیکی دارای یک سطح مصنوعی است که 100 درصد غیر ارگانیک است. اما لایه پایه ضخیم‌تر کفپوش معمولاً از جنس تخته فیبر است که از الیاف چوبی ساخته شده است. بنابراین، کفپوش لمینت، برای مکان‌ های مرطوب انتخاب مناسبی نیست. از طرف دیگر، بامبو یک ماده کاملاً ارگانیک است. اما از آنجایی که کفپوش بامبو دارای نسبت زیادی از رزین‌ها و چسب‌های مصنوعی است، در مقایسه با کفپوش‌های لمینت پلاستیکی معدنی، در کنترل رطوبت نسبتاً بهتر عمل می کند.

موکت یکی از استثناهای این قانون، است. به‌جز ترکیب‌های نسبتاً کمیاب پشمی و پنبه‌ای، بیشتر موکت ها، مصنوعی و کاملاً غیر آلی هستند. اما از آنجایی که موکت رطوبت را به دام می‌اندازد، برای مکان های‌ مرطوب انتخاب مناسبی نیست.

کفپوش های مناسب برای مکان های مرطوب

تمامی کفپوش های این دسته در برابر رطوبت، مقاومت بسیار خوبی دارند. تمام مواد این کفپوش ها 100 درصد ضد آب هستند. این کفپوش ها را می توان با اطمینان در آشپزخانه ها، حمام های کامل و زیرزمین ها نصب کرد.

  • کاشی پرسلان: کاشی پرسلان نوعی کاشی سرامیکی است که معمولاً در حمام ها، وان‌ها، استخرها و دیگر مناطقی که در معرض آب زیاد هستند، استفاده می‌شود. این ماده به دلیل خاک رس بسیار ریز و دمای پخت بالا که در ساخت آن استفاده می شود، در برابر آب شدید بسیار مقاوم است. طبق تعریف انجمن آزمایش و مواد آمریکا (ASTM)  C373، کاشی پرسلان دارای درجه جذب آب 5/0 درصد یا کمتر است. کاشی پرسلان بدون شک بهترین ماده برای مکان های شدیداً مرطوب است، به شرط اینکه درزهای به خوبی آب بندی شوند. ملات ترک خورده درزها می توانند راهی برای نفوذ رطوبت به کف زیرین، ایجاد کنند.
  • سرامیک: مانند پرسلان، سرامیک معمولی در مناطقی که آب راکد وجود دارد، انتخابی خوبی است. تنها تفاوت این است که سرامیک درجه جذب آب نسبتاً بالاتری دارد، اما این مسئله معمولاً مشکلی ایجاد نمی کند. همانند پرسلان، نقطه ضعف سرامیک ،خود کاشی نیست، بلکه درزهای ملات شده بین کاشی ها است.
  • ورقه وینیل: ورقه وینیل یک کفپوش محکم و 100 درصد ضد آب است. درزهای بسیار کمی دارد و معمولاً آب، راه زیادی به لایه های زیرین ندارد.
  • تخته های لوکس کفپوش وینیل: کفپوش وینیل لوکس دارای تعدادی تخته بلند است، که معمولاً 18 سانتی متر عرض و 122 سانتی متر طول دارند. روش نصب قفل و ضربه، از طریق شیارهای لبه ها، سطح نسبتاً محکمی در برابر آب ایجاد می کند. تمام لایه کفپوش، از جمله هسته آن، کاملاً ضد آب است و این باعث می شود که این کفپوش برای مکان های مرطوب بسیار بهتر از کفپوش های لمینت پلاستیکی باشد. وینیل لوکس در جایگاه پایین تری نسبت به وینیل و کاشی سرامیکی قرار می گیرد. زیرا گاهی اوقات، آب از طریق درزها به کف زیرین نفوذ می کند، به خصوص اگر تخته ها به خوبی نصب نشده باشد.
  • کاشی وینیل: مانند دیگر کفپوش های ارتجاعی، کاشی وینیل، یک ماده 100 درصد ضد آب است. با این وجود، درزهای زیاد، در نصب کاشی، فرصت های بیشتری را برای نفوذ آب به کف زیرین فراهم می کنند.
  • بتن: مقاومت بتن، با آب بندی مناسب، عالی است. بتن که زمانی در مناطق محدودی استفاده می شد، به لطف طرح ها و بافت های جدید، در مناطق مسکونی محبوبیت بیشتری به دست آورده است.

کفپوش قابل قبول

این دسته از کفپوش ها، از مواد 100 درصد ضد آب ساخته نمی شوند. با این وجود، سطح بالای این کفپوش ها کاملاً ضد آب است. و اگر به خوبی درزگیری شوند، آب می‌تواند بدون آسیب به کفپوش برای مدت کوتاهی روی سطح بماند.

  • چوب مهندسی شده: عملکرد چوب مهندسی شده از کفپوش لمینت بهتر است. زیرا پایه آن از جنس تخته سه لایه می باشد، بنابراین، در برابر آب محکمتر و مقاوم تر است. چوب های مهندسی شده در برابر آب راکدی که به صورت طولانی مدت روی کفپوش بماند، مقاومت نمی کنند، اما تماس با آب کم مشکلی ایجاد نمی کند. تولیدکنندگان کفپوش‌های چوبی مهندسی شده شاید محصولات خود را در برابر آسیب رطوبت تضمین کنند. اما معمولاً تاکید می‌کنند که مواد ریخته شده روی کفپوش باید فوراً پاک شوند. مانند دیگر کفپوش های موجود در این دسته، چوب مهندسی شده، در مکان های مرطوب که احتمال وجود آب راکد باشد، انتخاب خوبی نیست.
  • کفپوش لمینت: این محصول مصنوعی در تست رطوبت، عملکرد بهتری نسبت به کفپوش چوبی داشته است. اما کفپوش لمینت، دارای یک هسته از جنس تخته فیبر است که در تماس با آب متورم می شود. کوچکترین رطوبتی که به درزهای لمینت نفوذ کند، می تواند منجر به خراب شدن نصب کفپوش شود. حتی کفپوش لمینتی که به عنوان ضد آب فروخته می شود، معمولاً در بر دارنده موارد احتیاطی است.
  • ورق یا کاشی مشمع: اگرچه مشمع به عنوان یک ماده مقاوم در برابر آب در نظر گرفته می شود، اما ضد آب نیست. مشمع از مواد آلی، از جمله روغن بذر کتان، چوب پنبه، آرد چوب و رزین درخت ساخته شده است. آب بندی منظم کفپوش مشمع باعث بهبود مقاومت در برابر آب می شود، اما کفپوش کاشی مشمع به دلیل درزهای زیاد همیشه مشکل ساز خواهد بود.
  • کفپوش بامبو: اگرچه کفپوش بامبو از مواد آلی تشکیل شده است، بامبو با مواد شیمیایی و رزین هایی آغشته شده است که در برابر آب مقاوم هستند، اما ضد آب نیستند.

کفپوش ضعیف

این دسته از کفپوش ها به هیچ وجه نباید در مکان های مرطوب استفاده شوند. در صورت تمایل، این کار را با مسئولیت خود انجام می دهید.

  • کفپوش چوبی (سیلر نشده): کفپوش های چوبی، بخصوص از انواع پارکت یا زبانه دار و شیاردار، در مکان های مرطوب، مانند زیرزمین ها عملکرد خوبی ندارند. و نصب آن برای حمام های کامل، به شدت ممنوع است. اگر کفپوش‌های چوبی در آب غوطه ور شوند، می‌توان آنها را تعمیر کرد، اما دیگر کارایی یک کفپوش چوبی جدید را نخواهند داشت. کفپوش های چوبی آماده نشده، در برابر رطوبت کمی بهتر از کف‌پوش‌های چوبی از قبل آماده ‌شده عمل می کنند، زیرا درزها با درزگیر پر می شوند و مانع از نفوذ آب به کف زیرین می شوند.
  • کفپوش چوبی (از قبل آماده شده): کفپوش چوبی از قبل آماده شده که در کارخانه سیلر شده، تمام معایب کفپوش چوبی سیلر نشده را دارد. از آنجایی که در این کفپوش درزها آب بندی نمی شوند حتی احتمال نفوذ رطوبت بین تخته ها بیشتر است. بعلاوه، لبه‌های کفپوش چوبی از قبل آماده شده معمولاً به صورت اریب هستند و می‌توانند آب را به داخل درزها هدایت کند.
  • موکت: نصب موکت در حمام و سایر مکان های مرطوب ایده خوبی نیست. موکت، پس از خیس شدن، به آرامی خشک می شود و فضا برای رشد کپک فراهم می شود. موکت های ساخته شده از مواد مصنوعی، مانند پلی استر و الفین در مکان های مرطوب فقط کمی بهتر از پشم، عمل می کنند. فرش از هر ماده ای که ساخته شده باشد، بهتر است، آن را در مکان های مرطوب یا حتی نیمه مرطوب نصب نکنید. اگر استفاده از موکت در زیرزمین الزامی باشد. باید با استفاده از تراورس ها و یک لایه از تخته سه لا یا پنل های درای کور، ارتفاع کف را نسبت به دال بتنی افزایش داد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *